وقتی کمر بیش از حد به عقب میره و بدن برای جبران، خسته میشه
گودی کمر فقط «قوس زیاد» نیست.
این داستان شبیه یک موجیه که از پایین‌ترین نقطه بدن شروع میشه و تا گردن ادامه پیدا میکنه.
گاهی عضلات شکم ضعیف میشن و مثل یک کمربند شل، لگن رو رها میکنن.
گاهی عضلات کمر بیش از حد فعال میشن و بدن رو به عقب میکشن.
گاهی فرم نشستن، راه‌رفتن یا حتی بازی‌کردن کودک، یک الگوی غلط می‌سازه.
و خیلی وقت‌ها این‌ها همه کنار هم جمع میشن و یک قوس بیش از حد میسازن.
نتیجه؟
کمر بیش از حد خم میشه، لگن جلوتر از جای طبیعی قرار میگیره، شکم بیرون‌زده به نظر میاد و بدن تو هر قدم تلاش میکنه خودش رو «بالانس» نگه داره.
اما موضوع فقط ظاهر نیست؛
گودی کمر یعنی محور بدن از تعادل خارج شده.
وقتی لگن جلو میره، عضلات پشت ران کشیده و ضعیف میشن،
عضلات سرینی بیرون از بازی می‌مونن،
شکم نمی‌تونه نقش محافظش رو بازی کنه،
و مهره‌ها فشار بیشتری تحمل میکنن.
این‌ها در بدن کودک یا بزرگسال یک پیام مشترک دارن:
بدن دنبال تعادله اما راه اشتباه رو انتخاب کرده.
اینجاست که کاردرمانی وارد صحنه میشه.
کاردرمانی گودی کمر یعنی بازگرداندن محور بدن به حالت طبیعی،
نه با کمربندهای سفت،
نه با نشستن‌های اجباری،
بلکه با اصلاح الگوی کنترلِ مرکز بدن.
توی کلینیک ما اول لگن، زاویه کمر و الگوی حرکت بررسی میشه:
چطور می‌ایستی؟
چطور راه میری؟
آیا قوس از خود کمره یا از لگنه؟
آیا شکم ضعف ساختاری داره؟
آیا قوس کف پا مقصره؟
این مرحله تشخیص حرکتیه و خیلی وقت‌ها جواب دقیق همین‌جاست.
بعد از ارزیابی، یک برنامه‌ی کاملاً شخصی طراحی میشه:
تمرین‌هایی برای تقویت عضلات عمقی شکم،
فعال‌سازی عضلات سرینی،
کشش‌های هدفمند برای عضلات کوتاه‌شده،
اصلاح راه رفتن و فرم نشستن،
و تکنیک‌های دستی برای آزادسازی فشارهای غیرطبیعی روی مهره‌ها.
برای بچه‌ها، تمرین‌ها تبدیل میشه به بازی‌های حرکتی جذاب؛
چون کودک با بازی یاد میگیره نه با «باید و نباید».
با اصلاح این الگوهای حرکتی، کم‌کم لگن سر جاش میشینه،
قوس کمر متعادل میشه،
بدن سبک‌تر حرکت میکنه
و درد و خستگی هم کم‌کم محو میشه.
گودی کمر کاملاً قابل اصلاحه…
به‌شرط اینکه رها نشه و به بدن فرصت یادگیری «حرکت درست» داده بشه.
وقتی بدن یاد میگیره چطور خودش رو نگه داره،
هم ظاهر بهتر میشه،
هم قدرت و انرژی آزاد میشه،
هم آینده‌ی حرکتی کودک یا بزرگسال سالم‌تر و مطمئن‌تر پیش میره.
